Ilir Meta nuk i kërkoi dorëheqjen Yll Manjanit, por shkarkimin e tij ia la në dorë Edi Ramës

Ilir Meta nuk i kërkoi dorëheqjen Ylli Manjanit, por shkarkimin  etij ia la në dorë Edi Ramës.
Këtë ka lënë të nënkuptojë kreu i ri i grupit parlamentar të LSI-së Luan Rama, sonte në studion e emisionit “Top Story” të Sokol Ballës në TV  “Top Channel”.
Luan Rama tha se e gjithë përplasja mes Manjanit dhe Kryeministrit mund të ishte menaxhuar më mirë. Ai shtoi se ishte në dijeni të një kërkese për dorëheqje ndaj ish-ministrit të Drejtësisë.
“I është kërkuar dorëheqja prej Kryeministrit. Nuk e di të ketë një kërkesë të tillë nga zoti Meta. Ai nuk e ka dhënë këtë dorëheqje sepse nuk e ka parë të arsyeshme për ta bërë këtë”, u shpreh Luan Rama, duke lënë të nënkuptuar dakordësinë e Ilir Metës për shkarkimin e ministrit të tij.
Një gjë të tillë e ka shprehur e ka pranuar dhe pohuar edhe vetë Ylli Manjani sot, kur para medieve, ndërsa shpjegonte arsyet e “armiqësisë” së tij me Edi Ramën, u shpreh se “që nga kjo situatë është shtuar presioni, jo ndaj meje personalisht, por ndaj Kryetarit të Kuvendit, për largimin tim. Dhe unë e di pse”.
Kreu i grupit parlamentar të LSI-së tha se nuk ka sulme ndaj Saimir Tahirit.
“Nuk ka asnjë sulm kundër Saimir Tahirit. Nuk ka asnjë sulm ndaj Ministrisë së Brendshme dhe ndaj Policisë së Shtetit. Ka raste, kur deputetë dhe funksionarë, ministër si Lefter Koka kanë denoncuar në publik një sjellje të caktuar nga segmente të caktuar të Policisë së Shtetit dhe njësitë e qeverisjes vendore”, u shpreh ai.

Pjesë nga intervista e Luan Ramës

Z. Luan Rama, një pyetje shumë e përgjithshme, çfarë po ndodh me qeverinë tuaj?
Nuk ka ndonjë gjë për t’u çuditur, sepse gjithçka ndodh është në sytë e publikut dhe qeveria, dhe qeverisja si një proces, një organizëm i gjallë nuk funksionon në mënyrë robotike. Ka problemet e veta, ka ulje ngritjet e veta, ka le ta quajmë edhe “dhembjet e veta”, por e rëndësishme është që ekziston mundësia dhe gjithnjë vullneti për të kapërcyer mbi episode dhe për të parë atë çfarë është vlera fondamentale, mbi të cilën është konsoliduar tashmë qeverisja dhe për të mosndikuar kjo në cilësinë e qeverisjes.

Në fakt ju e quani një episod aksidental. Pra nëse do të votonit te sondazhi ynë, kjo ngjarja e “Manjanit” është thjesht akt personal, pra nuk ka lidhje me një krizë koalicioni?
Jo, nuk e shoh bardh e zi, as si akt personal as si krizë të koalicionit. Është e vërtetë që në marrëdhëniet midis Ministrit të Drejtësisë, apo marrëdhëniet midis Kryeministrit dhe Ministrit të Drejtësisë, prej kohësh ka një mori problemesh, diçka nuk ka funksionuar si duhet…

Ju e dinit që në momentin që u zgjodh, që zëvendësoi z. Naço. Një nga arsyet që u përfol ishte se z. Naço u duk sikur ishte shumë “luajal”, që z. Naço kishte një profil pak më të qetë se sa z. Manjani, por dhe kjo ishte arsyeja pse z. Manjani u fut që t’i bënte një oponencë më të fortë…
Arsyeja po të kthehemi në kohë lidhet me një ritëm tjetër për të rideminsionuar dhe rivitalizuar në atë kohë kryesisht procesin e reformës në drejtësi, që ishte një sfidë padyshim më e madhja për politikën shqiptare po e po, por edhe një sfidë për vetë LSI-në. Dhe siç u pa më pas me atë çfarë ofroi realiteti, një sfidë që u zgjidh pikërisht për shkak të një roli përcaktues të LSI-së.

Edhe të Ministrit të Drejtësisë…
Padyshim edhe të Ministrit të Drejtësisë. Nuk jam dakord me argumentin e hedhur sot që shkarkimi apo lirimi nga detyra ka të bëjë me reformën në drejtësi, sepse për hir të së vërtetës, z. Manjani ka qenë një aktor, një protagonist i rangut të parë. Për ta shtyrë reformën në drejtësi dhe për të bërë të mundur që kjo reformë të vite në atë cilësi të miratimit, siç u bë për shkak të rolit të veçantë që luajti edhe vetë z. Meta në arritjen e konsensusin nga palët.

Z. Naço në letrën e tij të largimit shkruante që po i hap rrugë në një farë mënyrë një bashkëpunimi më të mirë të punës në koalicion për reformën në drejtësi. Pra një nga arsyet pse z. Naço u largua nga qeveria ishte sepse ai ishte “shumë komod” për Edi Ramën për të bërë reformën në drejtësi siç e donte ai, dhe jo siç e keni kërkuar ju, konsensuale, gjithëpërfshirëse…
Ka një keqkuptim, reforma në drejtësi nuk bëhet siç e donte ai. Duke thënë siç e donte ai komprometojmë parimisht dhe esencialisht reformën në drejtësi. Reforma në drejtësi u konceptua dhe u realizua për aq sa është bërë deri tani siç e duan interesat e vendit dhe siç e do interesi për të krijuar një drejtësi që të bëjë drejtësi.
Në momentin kur gjykojmë siç e donte ai apo siç e donte ky, atëherë këtu e komprometojmë reformën dhe për hir të së vërtetës reforma ka kaluar dhe nëpër këto shtigje interesash që në parim shfaqeshin si interesa që kishin të bënin me reformën në drejtësi, por në fakt ishin interesa aty-këtu që kishin të bënin me reformën siç e dua unë apo siç e do ai. Kështu që jashtë kësaj tani, ndoshta mund të ishte administruar më mirë i gjithë ky proces le ta quajmë konfliktualiteti në raportet midis Kryeministrit dhe një Ministri, por erdhën në shtegun kur nuk kishte zgjidhje tjetër.

Përse u shkarkua Ministri i Drejtësisë, Ylli Manjani? Nuk ka një arsye konkrete, ku të thuhet u shkarkua për këtë arsye…
Unë kam parë sot pas zyrtarizimit të aktit të lirimit nga detyra argumentin që shkarkohet për t’i dhënë një ritëm tjetër reformës në drejtësi, që mua nuk më bind dhe një argument tjetër për të normalizuar apo për të rritur bashkëpunimin midis qeverisë dhe Kuvendit. Këto janë motive që kanë dalë nga Këshilli i Ministrave, të paktën kështu është thënë në media. Ajo që pamë me Manjanin, është produkt i një procesi të tërë problematik në komunikimin midis Ministrit dhe Kryeministrit për të cilat mendoj nuk është koha tashmë sepse është një gjë e kapërcyer për sa kohë LSI-ja pranoi zgjedhjen e Kryeministrit për të dëshmuar edhe në këtë rast luajalitet.

Është e vërtetë që z. Meta i ka kërkuar dorëheqjen z. Manjani dhe ai ka refuzuar ta bëjë një gjë të tillë?
I është kërkuar mesa di unë prej Kryeministrit të japë dorëheqjen dhe ai nuk ka pranuar të japë dorëheqjen për sa kohë nuk ka parë apo nuk ka gjetur arsye për të dhënë dorëheqjen dhe këtu ka një diferencë në raport me atë që thatë ju: tre ndryshime të bëra nga LSI në mënyrë të vullnetshme. Sepse në rastet e para kemi të bëjmë me 2 dorëheqje, në rastin e z. Naço dhe z. Haxhinasto. Në rastin e sotëm kemi të bëjmë me një vendim të kryeministrit për largim nga detyra. Është në tagrin kushtetues të kryeministrit, të emërojë apo të lirojë nga detyra.

Gjatë kësaj periudhe 2 javore kemi një intensifikim të sulmit ndaj ministrit Tahiri apo jo?
Nuk ka asnjë sulm ndaj Sajmir Tahirit. Nuk ka asnjë sulm ndaj Ministrisë së Brendshme apo ndaj Policisë së Shtetit. Ka raste kur deputetë apo funksionarë kanë denoncuar në publik një sjellje abuzive, një sjellje në kundërshtim me ligjin, sipas këndvështrimit të tyre, të bëra nga segmente të caktuara të Policisë së Shtetit apo nga segmente të caktuara të qeverisjes në nivel lokal. Dhe pastaj ka pasur një reagim tejet emocional. Ideja është se duhet parë se çfarë problemi ka. Nëse një ministër, që para se të jetë ministër është qytetar, është edhe një njeri i mandatuar politikisht dhe publikisht, thotë që është mbytur vendi nga kanabisi nuk thotë asgjë më pakë se atë që thotë policia me operacionet që bën herë pas herë kur vë policët të korrin kanabis.

Pra ju jeni dakord me kanabizimin?
Edhe po të them unë që nuk jam dakord, kjo gjë e zhbën realitetin problematik të krijuar për shkak të kultivimit të kanabisit në vend? Nuk e zhbën. Nëse themi që kjo gjë është alarmante dhe nëse themi që policia apo organet e tjera të sigurisë nuk e kanë bërë detyrën për at parandaluar këtë fenomen atëherë ky nuk është një sulm kundër ministrit Tahiri apo kundër qeverisë, apo aq më pak një dëshmi e krizës në qeverisje por është një reflektim i përgjegjshëm përballë një fenomeni kriminal ndaj të cilit duhet reaguar me përgjegjshmëri dhe me koordinim të të gjitha institucioneve.
Nuk është përgjegjësi thjesht e një individi apo e një sektori kjo çështje. Ajo është një sfidë e madhe. Çfarë ndodh? Se e kam parë edhe reagimin e ministrit Tahiri kur u kërkua mbledhja e Këshillit të Sigurimit Kombëtar për rastin e Balilit dhe nuk u kërkua kur u bë Lazarati. Nëse operacioni në Lazarat ishte një dëshmi e forcës së shtetit për të goditur një vatër dhe një veprimtari kriminale, do të duhej që ky standard të vazhdonte edhe më tej.
Dhe më lejoni që për analogji më lejoni t’ju sjell një model, një shembull që vetë Policia e Shtetit e ka të arkivuar në memorien e vet: Gati 13-14 vjet më parë, kur unë kam qenë ministër i Rendit Publik kemi bërë një operacion të madh që çoi në bllokimin e trafikut të qenieve njerëzore përmes skafeve në Adriatik. Ju që jeni këtu, jeni dëshmitarë. Dhe është meritë e asaj Policie, një pjesë e mirë e të cilëve janë edhe sot në strukturat e Policisë, që pasi u bë ai operacion, ajo veprimtari kriminale u bllokua pothuaj 100 për qind.
Ndërsa në rastin e Lazaratit, pasi u bë Lazarati çfarë ndodhi? U mboll e gjithë Shqipëria me kanabis. Atëherë nuk ka përse të ndihet i vetëakuzuar apo i sulmuar askush kur kërkojmë me shumë përgjegjësi një reagim shtetëror, të organizuar, ndërveprues apo në bashkëpunim të të gjitha institucioneve, të sigurisë në mënyrë të veçantë, apo edhe të të gjithë shoqërisë përballë fronit të kësaj veprimtarie kriminale. Ky është fronti i së keqes.

Megjithatë z. Rama ne po mundohemi të kuptojmë ekuacionin e shkarkimit të Manjanit për të parë nëse ky ekuacion ka ndonjë ndikim tek ekuacioni i madh i koalicionit tuaj. Kur denoncimi i fenomeneve ka qenë një nga arsyet që u shkarkua z. Manjani. Atëherë ju pse e mbështetët?
E para, nuk thashë që kjo ishte arsyeja që u shkarkuar z. Manjani. Z. Manjani ka zotësinë dhe maturinë e nevojshme për të mbrojtur veten dhe për të argumentuar gjithçka që ai tha. Nga ana tjetër, sepse nuk kam qenë në takimin që ka bërë kryeministri me kryetarin e Kuvendit, për të dëgjuar se çfarë argumentesh ka paraqitur në vendimin që ai ka marrë për ta liruar nga detyra ministrin e Drejtësisë.
Por, jashtë kësaj dhe pavarësisht kësaj, nuk ka vend që këtë rast ta transplantojmë dhe ta kthejmë në një kauzë për të krijuar një situatë që të na çojë tek një konflikt më i madh apo tek një aluzion për një krizë në koalicion apo krizë në qeverisje sepse një qeverisje është gjë e gjallë, pasi njerëz janë që kanë problemet e tyre me apo pa të drejtë.
Por, ajo që gjykoj se cila është më e rëndësishme dhe që unë gjykoj që duhet parë reagimi i përfaqësuesve të qeverisë ndaj vërejtjeve apo ndaj qëndrimeve, edhe në publik që nuk vijnë në unison me zërin në kor që ka një pjesë e qeverisë, atëherë këto reagime nuk i japin të drejtë nga fakti se pse reagon një ministër apo një zëvendësministër apo qoftë edhe kryeministri. Kemi arritur në këtë kohë që secili mund të thotë mendimin e tij edhe nëse e ka gabim. Nuk mund të jetë fajtor se thotë një gjë apo denoncon një gjë sipas mendimit të tij të drejtë kur fjala këtu është për të ndihmuar dhe ndikuar që qeverisja të bëhet më e mirë.

/DRONI.al/