Cdo natë më thoshte “të pres fytin”, rrëfehet mes lotësh gruaja e dhunuar nga burri

“Kishim një thikë në kuzhinë dhe kishte për detyrë sa herë që pinte, ta merrte e të më kërcënonte me fjalët: ta pres fytin”.

E martuar me mblesëri kur ishte vetëm 17 vjeç, kjo nënë e një vajzë ka duruar për 13 vite të rrahurat e një burri që nuk punonte, konsumonte alkool dhe luante bixhoz. Me zërin që i dridhet, ajo tregon sesi ka duruar deri më tani, raporton Top Channel.

“Herën e fundit i tha vajzës të shkonte të flinte gjumë, përndryshe do i priste qafën. Ju kundërvura duke i thënë se vajzën nuk e prekte me dorë. Atëherë nisi të më gjuante, më shtriu përtokë dhe më rrahu keq. Vajza njoftoi njerëzit e shtëpisë sime, ndërsa unë mora vajzën dhe ika”, thotë e dhunuara.

E rritur edhe vet jetime, ajo nuk donte kurrsesi që edhe vajza e saj të rritej pa të dy prindërit. Kjo e shtynte të duronte njolla pa fund në trupin e saj, edhe pse thotë se për të nuk kishte më jetë, aq sa kishte tentuar edhe vetëvrasjen.

“Po kam tentuar kur kam qenë në kulmin e dhunimit. Aq logjikoja, mendoja se më mirë do ishte të vdisja. Kisha dëgjuar se po të pije alkool me paracetamol vdisje, kështu që piva një dozë. S’kam pasur arsye apo shpresë për të jetuar. Nuk më dukej gjë nëse do të jetoja. Më vinte keq për fëmijën, por në moshën 30 vjeç nuk mundesha të përballoja jetën”, vijon më tej e dhunuara.

E kishte denoncuar disa herë ish-bashkëshortin, por po aq herë e kishte falur. Kjo, pasi familja ia kërkonte këtë gjë se i vriste opinioni i fshatit ku jetonin. E përveç kësaj nuk kishte ku të fuste kokën bashkë me vajzën. Derisa një ditë vendosi se nuk do të kishte më kthim.

“Kam shkuar e kam kërkuar 3 herë urdhër mbrojtjeje, jemi pajtuar e jemi ndarë sërish. Herën e fundit i kam thënë se nuk do të shkelja më në atë derë, nëse do të shkoja le të më vrisnin, sepse nuk kisha më ndërmend të pajtohesha”, rrëfehet e dhunuara.

Pas denoncimit ndaj të shoqit, bashkë me vajzën, kjo nënë e re është marrë në mbrojtje nga Shërbimi Social dhe jetojnë në një strehëz për mbrojtjen e grave të dhunuara, ku vajza shkollohet e nëna po ndjek një kurs për t’u punësuar.

“Sot po, kam shumë shpresë. Jam krejt tjetër, sepse më kanë dhënë shpresë, zemër, janë kujdesur për mua, më kanë hapur sytë sepse kam qenë ‘e verbër’”, thotë mes lotësh nëna e vajzës.

/DRONI.al/