REPORTAZH/ Çifti shiptar që u arratis për azil në Gjermani, rëfen vuajtjet dhe trishtimin

Kristina dhe Luka shpresojnë atë që është thuajse e pamundur, të drejtën e azilit në Gjermani. Ata janë larguar nga Shqipëria e varfër jo vetëm për nevoja ekonomike.

“Edhe në vendin tonë mbizotëron lufta. Ajo nuk është një luftë me bomba, por është një luftë për mbijetesë”, thonë 26 vjeçarja Kristina dhe bashkëshorti i saj 24 vjeçar Luka (emrat janë ndryshuar nga redaksia). Për këtë arsye ata kanë ardhur në Gjermani dhe verën e vitit 2015 kanë paraqitur kërkesë për azil.

Ata vijnë nga Shqipëria, një ndër vendet e varfëra në periferi të Europës, të cilin Berlini në vjeshtë e shpalli si një vend të sigurtë origjine. Një vend, qytetarët e të cilit thuajse nuk kanë asnjë shans, që t’u nijhet në Gjermani e drejta si refugjat.

Kristina dhe Luka e dinë këtë. Megjithatë ata nuk duan kurrësesi të kthehen në atdhe. “Asgjë nuk shkon si duhet në vendin tonë. Korrupsioni ka kontaminuar të gjithë vendin. Krimi i organizuar lë gjurmë anë e mbanë“, anokohen ata. “Politikanët as që e marrin mundimin, ta përmirësojnë jetën e njerëzve. Përkundrazi: ata e përkeqësojnë edhe më shumë atë duke vrarë kësisoj gjithnjë e më shumë shpirtra shqiptarë. Dita ditës. Ndaj kaq shumë njerëz marrin arratinë prej vendit tone”.

Gati 52.000 shqiptarë aplikauan për azil më 2015

Sipas të dhënave të Entit Federal për Migracionin dhe Refugjatët nga janari deri në nëntor 2015 kanë paraqitur kërkesë për azil në Gjermani afro 52.000 shqiptarë – kjo shënon një rritje me rreth 645 përqind krahasuar me një vit më parë. Kësisoj shqiptarët janë të dytët në listën e aplikimeve për azil menjëherë pas Sirisë për periudhën janar – nëntor 2015.

Me çfarë të jetoje në Shqipëri? Atje merrja vetëm 80 Euro në muaj, thotë Kristina, e cila ka punuar në një Callcenter. Ajo ka studiuar për anglisht, por nuk mund të gjente punë tjetër më të mirë. “Ndërsa unë kisha një punë me orë të plota si barist. Rrogën e kisha 180 Euro në muaj”;, tregon Luka, që ka studiuar shkencat sportive. “Ne nuk kishim lidhje dhe as rrjet miqsh. Nuk mund të jepnim as ryshfet, sepse s’kishim para. Për këtë arsye nuk kishim asnjë shans të gjenim punë në profesionin tone” thonë të rinjtë shqiptarë, që ndërkohë banojnë bashkë me 80 të arratisur të tjerë nga vende të ndryshme në strehimore të improvizuar në një shkollë, në një qytet të madh në landin e Renanisë Veriore-Vestfalisë.

Nuk është vetëm varfëria që i ka detyruar ata ta braktisin atdheun. “Luka është me origjinë malazeze. Familja ime nuk i pranon ata që janë nga ish-Jugosllavia. Edhe fakti që ai është dy vjet më i ri se unë përbën problem për familjen. Si rrjedhojë ne u martuam në fshehtësi dhe u arratisëm“, tregon Kristina.

“Më e mira në Gjermani janë njerëzit”

Dy të rinjtë shqiptarë presin t’u lindë fëmija i parë në shkurt. Luka shpreson, që ata nuk do t’i kthejnë deri atëherë dhe që fëmija të lindë në Gjermani. Në Shqipëri sistemi i shëndetësisë është „katastrofik“ dhe pajisjet nëpër spitale janë të mjerueshme. Një përkujdesje të mirë mjekësore mund ta shpresosh vetëm në rast se u jep mjekëve dhe infermiereve dhurata të kushtueshme, ankohet ai.

Në dhomën e tyre prej dhjetë metrash katrorë në strehimoren provizore në Gjermani ndodhen ndërkohë shumë çanta me sende për bebe: këto janë donacione që i kanë mbledhur ndihmësit vullnetarë për çiftin e ri. “Më e mira në këtë vend janë njerëzit. Unë nuk e kisha menduar kurrë, që gjermanët janë kaq të përzermërt dhe të gatshëm për të ndihmuar“, thotë Kristina.

Ajo dhe Luka janë të vetmit shqiptarë në këtë strehimore – dhe e vetmja familje. Rreth 80 personat e tjerë janë sirianë, ose të paktën paraqiten si të tillë, thotë Luka: Shumë prej tyre vijnë nga vende të tjera. Por ata japin si vend origjine Sirinë, sepse në rast të kundërt kanë pak shanse për t’u pranuar të qendrojnë këtu. Jeta e përditshme nuk është e lehtë: atyre u duhet ta ndajnë një furrë me dy vende gatimi me 80 persona të tjerë. Përveç kësaj është përhapur fjala, se në strehimore ka edhe vjedhje.

Ndërsa në Gjermani janë pranuar vetëm rreth 0,2 përqind e azilkërkuesve nga Shqipëria, perspektivat e tyre për azil në vende të tjera europiano-perëndimore janë më të mira. Italia vitin e kaluar u ka njohur azilin gjysmës së shqiptarëve, që kanë aplikuar atje, në Francë janë pranuar gati 10 përqind e tyre dhe në Zvicër rreth 12 përqind.

Përse çifti i ri ka ardhur pikërisht në Gjermani? Në Itali ndërkohë është e vështirë të gjesh punë, për shkak të gjendjes së keqe ekonomike. Në Britaninë e Madhe ne nuk mund të udhëtojmë pa viza. Disa shqiptarë sigurojnë ndonjë pasaportë italiane falso për të udhëtuar për në Britaninë e Madhe. Kjo pasaportë kushton rreth 5000 Euro. Ne nuk kemi kaq shumë para“, thotë Luka.

Kristina e vlerëson shumë, që kancelarja gjermane Angela Merkel “i ka hapur dyert e Gjermanisë për sirianët. Megjithatë, thotë ajo, ajo duhet të mendojë edhe për refugjatët nga Ballkani, sepse Shqipëria në asnjë mënyrë nuk është një vend i sigurtë origjine: Askush nuk e braktis atdheun pa arsye. Ne duam thejshtë të jetojmë të sigurtë, të punojmë legalisht dhe të mund të kujdesemi për fëmijën tonë. A është shumë kjo që kërkojmë?

“Shpresa vdes e fundit”

Që nga 1 janari shtetasit shqiptarë lejohen të ndjekin kurse kualifikimi apo të punojnë në Gjermani, nëse ata kanë një ofertë zyrtare pune dhe nëse gjatë 24 muajve të fundit nuk kanë marrë ndihma sociale si azilkërkues në Gjermani. Ky rregull vlen edhe për shtetasit nga Bosnje-Hercegoivna, Kosova, Maqedonia, Mali i Zi dhe Serbia.

Por prej kësaj nuk shpresojnë shumë Kristina dhe Lukas: Për ne është pothuajse e paumundur, të gjejmë një punë në Gjermani. Për këtë duhet të zotërosh mirë gjuhën gjermane dhe të kalosh edhe një provim përkatës, gjë që e vështirëon edhe më shumë të tërën. Gjithashtu aplikimi për punë në këto kushte është i pamundur në Gjermani, duhet të kthehesh në Shqiëpri dhe të aplikosh që atje, s’na mbetet gjë tjetër veçse të shpresojmë, që nuk do të na kthejnë“, thotë Kristina. Edhe pse kjo nuk duket aspak realiste: ‘Shpresa vdes e fundit’. /DW/

/DRONI.al/